‘Veer!! Ik dacht eerst dat je gescheiden was, vanwege je name change’, ontving ik gisteren in mijn mailbox. Ook via mijn WhatsApp kwam tot twee keer toe een vraag over het hanteren van mijn meisjesnaam als website. Om de cliffhanger van het antwoord op deze vraag meteen maar weg te nemen, ik ben nog steeds getrouwd. Ik kan me voorstellen dat de echtgenoot afgelopen weekend minstens vier keer heeft bedacht hoe hij het snelst van mij afkwam; terwijl hij de benen onder zijn lijf vandaan liep, gedroeg ik me als Cruella de Vil in het kwadraat. Die chemo doet rare dingen met je lichaam en je hoofd.
Maar waarom dan de keuze voor deze websitenaam? Ik ga terug naar begin 2017. Toen ik tijdens Oud & Nieuw al had moeten weten, na de botsing met een vuurpijl op mijn bovenbeen en een niet geplande operatie voor zoon, dat dit jaar gedoemd zou zijn te mislukken. Januari 2017 werd duidelijk dat ik eindelijk de keuze ging maken om mijn baan op te zeggen en toe te geven aan mijn langgekoesterde wens om te gaan studeren als docente Nederlands. Het was aan het thuisfront al zeker een jaar relatief rustig. Ik voorzag tijdelijke zeeën van tijd omdat ik van een bijna fulltime baan naar een deeltijd studie ging. En dus tijd om mijn allergrootste hobby weer op te pakken. Schrijven!
Ik piekerde me suf over een goede websitenaam. Vriendinnen M. en C. werden ingeschakeld en zelfs de moeder van C. bedacht namen waarvan er een uiteindelijk een van de grootste kanshebbers werd. Toch bleef mijn eigen naam trekken, ik vond het wel ‘volwassen’ klinken. Maar eigenlijk wilde ik mijn schrijfsels graag in enige anonimiteit delen. Zodat bijvoorbeeld een nieuwe werkgever via Google niet meteen uit zou komen bij de gedachtenspinsels uit mijn hoofd. En zo werd VEERVANBEURDEN.NL geboren. Want mijn meisjesnaam hanteer ik al bijna tien jaar niet meer en die gaf mij daarom enige vorm van anonimiteit, maar wel de professionele uitstraling die ik aan een naam als websiteadres verbond.
 
Dat ik nog steeds niet over voorspellende gaven beschik blijkt wel. Die zeeën van tijd kloppen wel een beetje, maar niet op de manier zoals ik ze bedacht had. Het kankerverhaal heeft letterlijk en figuurlijk een hoop teweeg gebracht. Maar dit eigen plekje, wat ik dus al voor de diagnose gereserveerd had, maakt wel dat ik door mijn schrijfsels mijn gedachtes kwijt kan en zo mijn hoofd wat minder vol heb. Waar mijn eerste insteek was om zelf eens wat aan te klooien met WordPress werd dankzij vriendin C. , waarvoor grote dank, in rap tempo een template geplaatst en een lay-out gemaakt. Het enige wat mij restte was het schrijven van teksten en de laatste mentale hobbel nemen.
De mentale hobbel om toch uit de anonimiteit te treden met mijn schrijfsels. In mijn hoofd ontstonden allerlei vraagstukken: ‘Waarom zou je dan toch de aandacht opzoeken met je teksten’ of ‘Er zijn zoveel mensen met (borst)kanker, dus waarom moet ik er dan weer over gaan schrijven’. Maar de woorden van beide vriendinnen M. trokken me over de spreekwoordelijke streep. Want ik ben ik en een ander is een ander. Een FB-pagina werd aangemaakt en ook via Instagram deelde ik de link naar mijn blog. En ik ga eerlijk met jullie zijn. Want naast dat ik trots ben op mijn teksten, haal ik uit al die warme, meelevende, liefdevolle reacties dan weer een berg energie, positieve energie die dit traject voor mij een beetje dragelijker maken.
Wat prachtig geschreven weer, kijk nu al weer uit naar je volgende verhaal!
Wat ben je toch een powervrouw!
Liefs van ons
Top vrouw…respect voor jou kanjer!
Met jou positieve kracht en gedachten gaat het helemaal goed komen met jou, power woman
Groetjes, Talitha
Je beslissing om je oude passie op te pakken is een heel goede geweest, je hebt echt een heerlijke schrijfstijl. Respect vanuit Zweden!
Superwoman! Vecht voor wat je waard bent
Meid, wat heb ik een respect voor je om hoe je dingen oppakt en met dingen omgaat. met zoveel liefde en passie, wat ook nu weer van je blogs afspat.
Wat schrok ik toen ik deze week las wat er allemaal gaande is… Sprakeloos en niet precies wetende wat te zeggen… Maar wil je toch een (virtuele) knuffel geven!
Zet hem op! Je kunt het!
Heerlijke schrijfstijl Veer,van recht is recht en krom is krom en geen gel.l van ik wist het niet. Goed idee je blog,zo houd je alle lieve betrokkenen op de hoogte en voorkomt dat je voor de zoveelste keer het verhaal moet vertellen. Want daar wordt je echt zo moe van. Knuffie van een (ervaringsdeskundige)
Lieve Veer, Figèn* en ik vinden jou een kanjer
Wat ben je toch goed! Ik kijk uit naar jouw verhalen!
Heel veel respect voor je hoe jij je staande houdt. Ook kun je heerlijk oprecht en herkenbaar je gedachten en gevoelens be- en opschrijven. Ik leef met je mee meissie, en bewonder je……. Dikke knuffel
Allerliefste veer. Na oudjaarsavond en die rot knie hadden we beter moeten weten. Dit kon er ook nog wel bij! Je bent een super mooi mens en geniet enorm van het heerlijk lachen maar ook door alle slechte momenten heen wil ik (wij) er voor je zijn. Liefs
Mooi mens!
Hoi Veer, wat schrijf jij ontzettend goed en pakkend! Ik ga je zeker volgen! Ook wil ik je (ook namens Michel en de kids) ontzettend veel sterkte wensen in je strijd tegen de kanker. Je bent idd een powervrouw! Liefs,
Respect voor jou Veer, hoe jij in het leven staat! Hoe zwaar het soms ook is! Jij zit vol passie en liefde! Voor je gezin en voor je eigen leven! Hou dit vast! Mooi om mee te mogen lezen
Veer het is me eindelijk gelukt om een bladwijzer voor je site aan te maken zodat ik je site snel kan terug vinden en niets hoef te missen! Wat schrijf je toch goed❤️ Echt prachtig
Jij vond mij een kanjer omdat ik de Alpe D’Huzes beklom een aantal keer maar Veer nu ben jij een kanjer! Je schrijfstijl is zo intens, je vecht tegen rotziekte en ik weet jij zal gaan winnen. Lieve Veer, ik denk aan je en blijf je op blog volgen. Hou vol meid. Liefs en dikke kus xxx
Ik snap dat je in de anonimiteit wil schrijven maar ik denk dat een toekomstig werkgever vooral kan zien hoeveel power jij hebt, hoeveel wilskracht. En als ze dan nog niet in de rij voor je staan, dan vragen ze toch gewoon al je volgers als referentie.